Dag 6: Stelviopas (299 km)

Klokslag 8 uur zat onze 4-koppige motorbende weer aan het ontbijt. Druk bezig met de nodige vitamientjes en energie op te doen om de Stelvio te trotseren. Tegen 9u vertrokken we onder een stralend zonnetje richting Italië. Volgens Topgear is de weg van Davos naar de Stelviopas de mooiste autoweg ter wereld.  Wij kunnen dat wel beamen. Ook vandaag schoten de kilometers voorbij in de meest schitterende decors.

En opeens was het zover. We draaide rechtsaf en daar stond het bordje "Passo dello Stelvio". Deze gigantische berg (2758 meter) is vooral bekend van de Giro, maar blijkbaar zijn er toch ook heel veel motorrijders die de weg al gevonden hebben. In totaal liggen er op die Stelviopas wel 48 haarspeldbochten. Bij het naar boven rijden konden we er goed de tred in houden. Mijn anders zo rustige zoemende Kawa brulde van plezier bij het optrekken na elke haarspeldbocht. Maar ook de andere wisten vlot de top te bereiken. 

Bovenaan was zoeken naar een plaatsje om de motor te parkeren. Het was zelfs zo druk dat Wilfried en Yvonne besloten hadden om verder naar onder te rijden en daar een hapje te eten. Maurice en ik zijn even terug moeten draaien, maar konden toch een parkeerplaatsje bemachtigen. Luttele minuten later hadden we een hotdog achter de kiezen en konden wij de weg naar beneden verder zetten op zoek naar onze twee motormaatjes. 

De afdaling was, naar mijn menig, minder aangenaam. Door de opeenvolging van haarspeldbochten en het drukke verkeer kon je slechts met een slakkengangetje naar beneden en moest je heel erg geconcentreerd zijn om geen stuurfouten te maken. Beneden aangekomen merk je dat je veel van je energie gebruikt hebt en dan moet de hele terugweg nog komen. 

Gelukkig waren dit eerder makkelijk berijdbare wegen en was er weinig verkeer. Tegen 17u parkeerden we de motor terug in de garage van het hotel. We hebben de grootste uitdaging van deze vakantie achter de rug en kunnen weer een bergpas afvinken op het lijstje.